Այսօր մեր հին նկարների մեջ այս նկարը գտա ու հիշեցի, որ վերջերս մամաներից մեկը նոր մտքեր էր հարցնում երեխային երեկոյան կերակրելու համար:

Իմ երեխաները շատ էին սիրում հաց-կարագ-զեյթուն 🙂 Այ այս նկարի նման, ամեն մեկի համար “իր չափի” վագոնիկներ էի սարքում, հետո գնացքի նման իրար հետևից շարում էինք ու հավեսով ուտում էին: Ես էլ եմ շատ սիրում, փորձեք, ձեզ էլ դուր կգա 🙂 

Հաշվի առնելով, որ Հայաստանում միայն պահածոյացված զեյթուն է օգտագործվում, այն խորհուրդ է տրվում տալ երեխաներին 2 տարեկանից հետո: