Ողջույն իմ շատ սիրելի մայրիկներ, ուզում եմ ընդհանրացնել այս մի քանի ամիսների ընթացքում անընդհատ քննարկվող Ատամհատիկի անցկացման կարգը: Կփորձեմ գրել բոլորիդ առաջարկած տարբերակները, իսկ եթե մոռանամ կամ որևէ բան բաց թողնեմ, ապա խնդրում եմ լրացումներ անել: Տարիների ընթացքում, ինչպես մնացած ծեսերը, Ատամհատիկը նույնպես որոշակի փոփոխությունների է ենթարկվել, երեխայի առջեւ նախկինի պես իրեր չեն դնում ու խնդրում երեխային ընտրություն կատարել, այլ մի մեծ միջոցառում է կազմակերպվում: Գեղեցիկ միջոցառում կազմակերպելու համար պետք է.

1. Շատ գեղեցիկ տորթ պատվիրել, որը ինչ-որ ձևով պետք է ատամ հիշեցնի.

Continue reading →

Մամաներ ջան, մտածում եմ կարելի է քննարկել հիվանդ երեխայի խնամքի մանրամասնություններ, քանի որ առաջիկա ամիսների ընթացքում երեխաների հիվանդանալու հավանականությունը բավականին բարձրանում է:
Երբ աղջիկս հիվանդ էր, ոչ միայն ուշադիր խնամքի կարիք ուներ, այլև դարձել էր դյուրագրգիռ ու քմահաճ։ Շատ երեխաներ այդ օրերին ավելի շատ փաղաքշանք, ջերմություն ու կարեկցանք են պահանջում։
Որոշ երեխաներ հիվանդ ժամանակ սրտխառնոց են ունենում, հարկավոր է թաս ունենալ սենյակում։ Որպես օրենք, փսխումները, սրտխառնոցը դեռ հիվանդություն չեն, քանի որ երբեմն դրանց պատճառր հիվանդությունը չէ. այլ նյարդային գրգռվածությունը։ Ուրիշ բան, երբ փսխումները հաճախակի են, ուժեղ և առաջացնում են օրգանիզմի ջրազրկում, դրանք կարող են շատ վտանգավոր հիվանդության ախտանիշներ լինել։
Continue reading →

Մամաներ ջան, որոշել էի մեկ այլ թեմայի մասին խոսել, բայց երեկ ֆեյսբուք սոցիալական կայքում պատվաստումների մասին լայնածավալ քննարկումներից հետո որոշեցի քննարկումը տեղափոխել այստեղ: Նախ մի փոքրիկ տեղեկատվություն պատվաստումների մասին ( չեմ նշելու ոչ հիվանդանոցի, ոչ բժշկի, ոչ էլ պատվաստանյութ արտադրող ֆիրմայի անուն):
Երկու դար առաջ պատվաստումների հիմքը դրեց Զեները` բնակչությանը բնական ծաղկից փրկելու համար։ Պատվաստումը ինֆեկցիոն հիվանդությունների դեմ սպեցիֆիկ պատվաստանյութերի ներմուծման միջոցով ակտիվ իմունիտետի ստեղծելն է։ Երեխաների շրջանում կանխարգելիչ պատվաստումները համաճարակների դեմ պայքարի հիմնական միջոցներն են։
Continue reading →

Թե ինչքան կարևոր է  երեխային  ժամանակին  «ճիշտ»  կոշիկ հագցնելը, ես  դա  զգացել  եմ իմ  սեփական փորձից: Երբ լրացավ  բալիկիս  յոթ ամսականը, նա սկսեց քայլեր գցել, բայց  կրունկը գետնին չէր դնում, ոտքի մատիկների վրա էր քայլում, ինչը ինձ շատ անհանգստացրեց: Մտածեցի մի փոքր էլ սպասեմ, եթե չուղղվի  կդիմեմ բժշկի: Այդ ընթացքում մենք  աղջկաս համար քայլասայլակ( ходунок) գնեցինք,  մոտ երկու  շաբաթ  հետո  զգացի , որ աղջիկս ավելի շատ է սկսել բարձրանալ մատիկների վրա ու միանգամից բժշկի գնացինք: Պարզվեց աղջիկս ոտքերի մկանային լարվածություն ունի( тонус) , որի զարգացմանը նպաստել է նաև քայլասայլակը: Բժշկի խորհրդով  միանգամից  գնացինք օրթոպեդիկ կոշիկ առնելու, մոտ մեկ ամիս, ես բալիկիս քայլեցնում էի միայն կոշիկներով, քայլասայլակով վազվազում էր կրկին միայն կոշիկներով: Ընդամենը  մեկ ամիս  հետո  ճուտիկս ոտքի թաթը ամբողջությամբ  գետնին էր դնում և մենք հաղթահարեցինք այդ խնդիրը:  Մամաներ ջան, եթե  ձեր բալիկը արդեն քայլեր է գցում, իմ կարծիքով ավելի նպատակահարմար է ամուր, պինդ տակով կոշիկներ հագցնելը և բոբիկ ոտքերով էլ քայլասայլակ  չնստեցնելը: Ես  դեռ ունեմ մեկ բալիկ և փորձս այնքան էլ շատ չէ, բայց փորձեցի կիսել այն ձեզ հետ, եթե կան ուրիշ պատմություններ  այս թեմայի վերաբերյալ, ապա հաճույքով կլսեմ ու կքննարկեմ այն ձեզ հետ: Սպասելու եմ ….