4 տարի առաջ , երբ դարձա մայրիկ, առաջին իսկ օրվանից մի նոր տենդ սկսվեց մոտս. երեխայիս ամեն պահը, ամեն ակնթարթը նկարել, գրել ցանկացած հաղթանակն ու ձեռքբերում, ցանկացած քայլը դեպի նոր կյանք…

Մի փոքրիկ գրքույկի մեջ սկսեցի գրի առնել տղուկիս “կյանքը”, բայց քանի ժամանակը անցնում էր և տղաս մեծանում էր , իսկ պատմությունները դառնում էին ծավալուն, շատ դրվագներ  մնում էին միմիայն իմ մտքում, աչքերում, հիշողությունում: Continue reading →