Ուռա՜, դպրոցներում արձակուրդ է, ազատ ենք, հանգիստ, չենք վազում դպրոց, տուն գալուն պես դաս չենք սովորում, չենք հոգնում, չենք լարվում։ Բայց բավական է անցնի մի շաբաթ, ու սկսում ենք երեխաներին նորից ծանրաբեռնել արձակուրդների համար հանձնարարված առաջադրանքներով։ Ըստ իս երեխան պետք է հանգստանա սովորելու պրոցեսից, վազվզի, խաղա բակում, ֆիզիկապես զարգանա, ընթերցի, հաճելի զբաղմունքներով զբաղվի (լող, ասեղնագործություն, նկարչություն, կավագործություն, տարաբնույթ նկարչական տեխնիկաներով նկարչություն, կոլաժների պատրաստում, տարբեր սպորտաձևերում իրեն փորձի), ունենա ուղղակի ԱԶԱՏ ԺԱՄԱՆԱԿ և այդ ժամանակը տնօրինի իր ցանկությամբ։ Արձակուրդներից հետո նոր ուսումնական տարին պետք է սկսել էներգիայով լի, հետաքրքրությամբ, հանգստացած։ Երեխայի մոտ ընթերցանության հանդեպ սեր և հետաքրքրություն ձևավորելու համար ընթերցանությունը պետք է ներկայացնել որպես ազատ ժամանցի կազմակերպման ձև, ոչ թե դպրոցական հանձնարարություն: Սկսնակ ընթերցողի համար դժվար է որևէ հեքիաթ ամբողջությամբ կարդալը։ Նրանց մեծ մասը, երբ կարդալիս հանդիպում է դժվարության, կորցնում է հետաքրքրությունը գրքի նկատմամբ և հրաժարվում ավարտին հասցնել այն։ Երբեմն երեխաները հիասթափվում են ընթերցանությունից հենց ծնողների չափազանց պահանջկոտության պատճառով։

Ամեն տարի մոտ 0.8 միլիարդ մարդ ամբողջ աշխարհում հիվանդանում է ասկարիդոզով, որոնց գերակշիռ մասը կազմում են երեխաները: Վարակի հիմնական պատճառ են հանդիսանում կեղտոտ ձեռքերը, վատ լվացված սնունդը, ինչպես նաև ասկարիդի ձվերով պատահականորեն վարակված տնային գործածության իրերը: Աղիքներում հայտնված ասկարիդի հարսնյակն անցնում է արյան մեջ,  4-րդ օրը հայտնվելով լյարդում, այնուհետև վարակվելուց 1-2 շաբաթ անց արյան շրջանառության փոքր շրջանով հասնում է ալվեոլներ: Բարդ դեպքերում, եթե թոքեր են հասնում մեծ քանակությամբ ասկարիդներ, հիվանդի մոտ զարգանում է էոզինոֆիլային թոքաբորբ: Ասկարիդի հարսնյակն ալվեոլներում զարգանում է 3 շաբաթվա ընթացքում: Այդ ընթացքում հազի միջոցով անցնելով վերին շնչուղիներ, հայտնվում են բերանի խոռոչում, որտեղից էլ կուլ տալու հետևանքով արդեն բարակ աղիք: Ասկարիդները կարող են տարածվել օրգանիզմում հասնելով տասներկումատնյա աղիք, լյարդ, ենթաստամոքսային գեղձ:

Արդեն մի քանի տարի է, ինչ Unicef_ը պաշտոնապես հայտարարություն է ուղղում ամբողջ աշխարհին, որի միտքը հետևյալն է.
«Հայրիկները պարզապես երկրորդ ծնողը և հավելյալ ձեռքեր չեն։ Եվ եթե մենք ցանկանում ենք երեխաների համար ապահովել կյանքում լավագույն սկիզբ, պետք է ամբողջությամբ արժևորենք և օգտագործենք հայրիկների կարողությունները»։

Մեր հասարակությունը դեռևս չի թույլատրում հայրիկներին շատ մոտ կանգնել իրենց բալիկներին. օրինակ, երբ մայրիկը տանն է երեխայի հիմնական խնամքը դրված է մայրիկի ուսերին։ Մայրիկները շատ դեպքերում իրենց ամուսիններին չեն ներգրավում կենցաղային հարցերի կարգավորմանը։ Մինչդեռ հասարակ տակդիր փոխելը, երեխայի հետ զբոսանքի գնալը, լոգանքի հարցում օգնելը և նմանօրինակ կենցաղային խնդիրները միասին կարգավորելը , բացի ամուսինների հարաբերությունների վրա դրական ազդեցություն թողնելուց, բավական կարևոր են նաև հայրիկ- բալիկ հուզական կապի ամրապնդման համար։

Հետազոտությունները ցույց են տվել, որ հայրիկ- բալիկ հուզական կապի առկայությունը ամենավաղ տարիքում նպաստում է երեխայի հետագա կյանքում հայրիկի դերի, խոսքի կարևորության, բարձր դիրք զբաղեցնելու հարցերում, որն իր հերթին դրական ազդեցություն է թողնում հայրիկի ներաշխարհի և ինքնագնահատականի վրա ։

Որպեսզի ունենանք երջանիկ երեխաներ, պետք է շատ ժամանակ անցկացնել նրանց հետ, այնպես անել, որ հասուն տարիքում մանկության հիշողությունները պարուրված լինեն ջերմությամբ եւ ժպիտով։

Ամռանը մնացել են հաշված օրեր: Փոքր տարիքի երեխաների հետ ծովափ մեկնել պատրաստվող ծնողներին կարծում եմ այս ցուցակը օգտակար կլինի  🚗✈️🚃🏖🏝 🙂

Շատ ծնողներ կարծում են, որ հնարավոր չի լինի խուսափել խանդից, երբ ծնվի երկրորդ երեխան: Սակայն ծնողների ճիշտ մոտեցումը թույլ կտա բացառել, կամ հնարավորինս մեղմել խանդը: Երկրորդ երեխայի ծնունդով լիովին փոխվում է ավագ երեխայի կյանքը, և ծնողների պարտքն է անել ամեն ինչ, որ այդ փոփոխությունը երեխայի համար հնարավորինս քիչ սթրեսային լինի:

❓Ի՞նչ սխալներ են ամենից հաճախ թույլ տալիս ծնողները: